Groter kon het contrast niet zijn: Markus Kellenberger, rooms-katholiek priester in Vaduz, verlaat één van de rijkste landen in de wereld en trekt naar één van de armste landen Bolivia. Hij vindt dat hij daar meer voor het christendom kan betekenen.
"Als men begint het geld te aanbidden, dan zijn de banken de priesters en de vermogensbeheerders hun misdienaars."Mark Kellenberger was de laatste tijd in Liechtenstein vaak somber gestemd. De discussies rond het financiële centrum van Liechtenstein hebben de 40-jarige priester niet koud gelaten. "Het Vorstendom Liechtenstein is een zeer bijzonder land," zegt de man die geboren is in het Zwitserse kanton Solothurn. Negen jaar geleden is hij door aartsbisschop Wolfgang Haas ingewijd en sindsdien is hij als kapelaan in één van de rijkste landen ter wereld werkzaam geweest.
Dit kleine land, zo groot als de stad Apeldoorn, is in een halve eeuw veranderd van een arm boerenland in een rijk geïndustrialiseerd land en maakte daardoor ingrijpende maatschappelijke veranderingen door. De pastoor van Vaduz en Triesen constateerde dat het grote geld het karakter van veel Liechtensteiners radicaal heeft veranderd. Meestal niet ten goede. Sommigen van hen hebben niet geleerd hoe om te gaan met de snelle rijkdom. "Dat maakte mijn parochiewerk er niet eenvoudiger op."
Kritische stem
Ondanks de kritische woorden van pastoor Kellenberger bleef hij een populaire pastoor in het landje. Vele anderen zielzorgers zijn voor minder uit het bisdom vertrokken. Toen aartsbisschop Wolfgang Haas hem een aantal jaar geleden overplaatste uit Vaduz naar de naburige gemeente Triesen, ontstond toen onder de katholieke Triesenaren een storm van protest. Ze wilden de priester, met zijn grote charismatische uitstraling, die altijd voor alle mensen open stond, eigenlijk niet laten vertrekken.
Leven in het rijke Liechtenstein wordt volgens Kellenberger vandaag sterk beïnvloed door consumptie en overvloed. Het biedt veel gemak, maar heeft ook veel nadelen. "Welvaart en rijkdom zijn op zichzelf geen probleem, de kunst is echter het oorspronkelijke karakter te behouden. Helaas lukt dat slechts uitzonderlijk bij enkele mensen", zegt hij.
Interview van Volksblatt op 10 maart 2004 met marathonloper en priester Markus Kellenberger:
Verantwoordelijkheid
Dat in het Liechtensteinse financiële centrum veel half-legaal geld wordt gebunkert, is een doorn in het oog van Markus Kellenberger. De charitatieve activiteiten, waarvan sommige royaal worden uitgeoefend, dienen volgens hem alleen maar om het slechte geweten te sussen. Op het hoogtepunt van de belasting-affaire in Duitsland predikte hij in de Vaduzer Sint Florins kathedraal voor de leden van de regering en het parlement. Hij noemde de affaire een dans rond het gouden kalf. Hij waarschuwde de toehoorders om toch vooral geen valse goden te aanbidden.
Het was een echt welgemeende preek, maar bijna niemand in het kleine land heeft daar op gereageerd. De preek sluit aan bij de uitspraak van de bisschop op 15 augustus 2004. Op de nationale feestdag bij de stafovergave van de Vorst aan zijn zoon zei bisschop Haas dat men niet tegelijk God en de Mammon kan aanbidden. Markus Kellenberger wil liever niet hebben dat de kerk zich met de dagelijkse politiek bemoeit. Hij is voor secularisatie, de scheiding van kerk en staat. Belastingontduiking en -fraude zijn in de ogen van deze pastoor een vorm van diefstal en dus een zonde. Lachend vertelt hij het verhaal van mensen die zich schuldig hebben gemaakt aan belastingontduiking en die bij hem in de biechtstoel waren gekomen en om vergeving van deze zonden hebben verzocht.
Droom van een missie
In de zomer verlaat pastoor Kellenberger het rijke land Liechtenstein voor Potosi, één van de armste regio's in Bolivia. Hij ruilt Liechtenstein, waar de religie tot "spirituele luxe" is verworden, naar een land waar de religie nog veel meer aan het leven en de overleving is gekoppeld. "Het is een leuke uitdaging in eenvoudige omstandigheden voor mij. Menselijk geluk en tevredenheid zijn onafhankelijk van welvaart", meent Markus Kellenberger.
Grotere kaart weergeven
De priester gaat in Bolivia zijn droom verwezenlijken, het uitvoeren van zijn ambitieuze missie. In Bolivia gaat hij concreet werk afleveren. Zijn talent als natuuronderzoeker denkt hij voor de plaatselijke ambachtslieden te kunnen gebruiken. Ideeën heeft hij genoeg: kinderen onderwijzen, zorgen voor betere gezondheidszorg en bijdragen aan de verkleining van de kloof tussen arm en rijk. Markus Kellenberger vreest een cultuurschok niet. "Als marathonloper heb ik uithoudingsvermogen en doorzettingsvermogen gekweekt", zegt hij. De atletische priester heeft in drie uur en 15 minuten zelfs de Jungfrau Bergmarathon gewonnen, maar hij verwacht in de Andes-hooglanden niet zo snel te zullen zijn. Hij gaat daar in de dunne lucht op vier kilometer hoogte wonen. Moderne sanitaire voorzieningen ontbreken daar en de hygiënische omstandigheden zijn daar anders dan hier.
Inmiddels is Markus Kellenberger al enige tijd uit het zicht verdwenen en men verneemt maar heel weinig van wat hem momenteel bezig houdt. Hij schijnt volgens zijn collega's wel af en toe een e-mail te sturen, maar de inhoud daarvan is niet gepubliceerd.
0 reacties:
Een reactie posten